หิรัญญิการ์

ชื่อวิทยาศาสร์      Beaumontia brevityba. Oliv.

ตระกูล                 APOCYNACEAE

ชื่อสามัญ             Nepal Trumpet.

ลักษณะทั่วไป

ต้น         หิรัญญิการ์เป็นไม้เถาใหญ่เนื้อแข็ง ทุกส่วนของลำต้นหรือเถาจะมียางสีขาว ส่นยอดหรือส่วนอื่นๆ
                ที่ยังอ่อนอยู่จะมีขนสีน้ำตาลอมแดงขึ้นปกคลุม หิรัญญิการ์มักเลื้อยเกาะพันต้นไม้อื่นและสามารถ
                เลื้อยไปได้ไกลประมาณ 15 เซนติเมตร แตกกิ่งก้านสาขาแผ่เป็นพุ่มแน่นเฉพาะส่วนยอดหรือ
                บริเวณที่ได้รับแสงแดดอย่างเต็มที่

ใบ         หิรัญญิการ์เป็นไม้ใบเดี่ยว ออกใบเป็นคู่ตรงข้ามกันตามข้อต้นลักษณะใบหยาบยาวหนา รูปใบมน
                ปลายใบแหลมเป็นติ่ง ขอบใบเรียบ เกลี้ยง ไม่มีจัก ใบมีความยาวประมาณ 20 เซนติเมตร และ
                กว้างป  ระมาณ 4-6 เซนติเมตร ใบด้านบนเป็นมัน

ดอก      ดอกหิรัญญิการ์มีขนาดใหญ่ สีขาว ดอกมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง
                ดอกมีลักษณะคล้ายถ้วย ตอนปลายของดอกจะบานกว้างมี 5 กลีบ มีเกสรตัวผู้ติดอยู่กับเนื้อบริเวณ
                โคนกลีบ มีลักษณะเป็นเส้นยาว แยกออกจากกัน คือจะมีเกสรติดอยู่กลีบละ 1 อัน หนึ่งดอกมีเกสร
                ตัวผู้อยู่ 5 อัน ส่วนเกสรตัวเมียจะมีลักษณะเป็นแท่งขนาดเล็กซ่อนอยู่ข้างในดอก ดอกเมื่อบานเต็ม
                ที่จะมีความกว้างประมาณ 8 เซนติเมตรและยายประมาณ 13 เซนติเมตร ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกตั้ง
                แต่ 6-15 ดอก ดอกจะผลัดกันบานครั้งละประมาณ 4 ดอก

ฤดูกาลออกดอก 

หิรัญญิการ์จะออกดอกระหว่างเดือนธันวาคม-กุมภาพันธ์

การปลูก

หิรัญญิการ์เป็ฯไม้กลางแจ้งที่ปลูกง่าย มีวิธีการปลูกโดยการนำต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด
หรือนำกิ่งที่ได้จากการตอนมาปลูก โดยขุดหลุมปลูกให้มีความกว้างลึกประมาณ 1×1 ฟุตรองก้นหลุม
ด้วยปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักประมาณ 1/4 ของหลุม กลบดินเล็กน้อย แล้วจึงวางต้นกล้าหรือกิ่งตอนลง
กลางหลุมกลบดินพอแน่น แล้วรดน้ำให้ชุ่ม

การดูแลรักษา

แสง      มีความต้องการแสงปานกลางค่อนข้างมาก เนื่องจากหิรัญญิการ์เป็นไม้กลางแจ้ง

น้ำ         ต้องการน้ำปานกลาง ไม่ควรให้ขาดหรือมากเกินไป

ดิน       เป็นไม้ที่ไม่เลือกดินปลูกขึ้นได้ดีในดินแทบทุกชนิด

ปุ๋ย        ปุ๋ยที่ใส่ก็เป็นปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก โดยไม่ต้องใช้ปุ๋ยวิทยาศาสตร์เลยก็ได้ แต่หากจะใช้ก็ใช้ปุ๋ย
               ไนโตรเจนปีละ 2-3 ครั้ง ช่วงก่อนออกดอก

โรคและแมลง

ไม่มีโรคและแมลงรบกวน มากนัก

การขยายพันธุ์

ขยายพันธุ์โดยการ ตอนกิ่ง และการเพาะเมล็ด