ชำมะนาด

ชื่อวิทยาศาสร์          Vallaris solanacea Kize.

ตระกูล                   APOCYNACEAE

ชื่อสามัญ                ฺBread Flower.  

ลักษณะทั่วไป

ต้น            ชำมะนาดป่าเป็นพรรณไม้พุ่มกึ่งเลื้อย ลำต้นมีความสูงโดยประมาณ 7 เมตรเศษ ๆ
                  และมีน้ำยางสีขาว ลำต้นจะเป็นสีเขียวคล้ำ

ใบ              เป็นไม้ใบเดี่ยว ใบจะมีการเรียงตัวกันเป็นคู่ออกตรงข้ามกัน ใบมีลักษณะเป็นรูปรี
                  หรือรูปขอบขนาน ปลายใบแหลมเป็นติ่ง ส่วนโคนใบก็แหลมเช่นกัน ใบจะมีความ
                  กว้างประมาณ 4 เซนติเตร และยาวประมาณ 14 เซนติเมตร เนื้อใบบางและมีเส้น
                  ใบประมาณ 10-12 คู่ ก้านใบยาว

ดอก           ออกดอกที่ปลายกิ่ง ลักษณะเป็นช่อพวง หรือในบางครั้งดอกก็อาจจะออกตามง่ามใบ
                  ด้วย ดอกจะเป็นสีขาวมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ภายในดอกหนึ่ง ๆ จะมีเกสรตัวผู้อยู่ประมาณ
                  5 อัน ที่ก้านเกสรจะมีขน ส่วนเกสรตัวเมีย จะมีอยู่ 2 ช่องติดกัน และท่อเกสรตัวเมีย
                  ก็จะมีขนด้วย

ฤดูกาลออกดอก

จะออกดอกตลอดปี โดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาว

การปลุก

ชำมะนาดมีวิธีการปลูกโดยการนำต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด มาปลูกลงดิน โดยการขุดหลุมกว้าง
ลึก ประมาณ 1×1.5 ฟุต แล้วใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ผสมดินปลูกลงกันหลุม จากนั้นจึงนำต้นกล้าชำมะ
นาดวางลงกลางหลุมกลบดินโคนต้นพอมิด แล้วรดน้ำให้ชุ่ม

การดูแลรักษา

แสง                 ชำมะนาดเป็นไม้ที่ต้องการแสงค่อนข้างมาก ฉะนั้นเวลาปลูกหากต้องการจะให้ชำมะนาดออก
                       ดอกมาก ๆ ควรคำนึงถืงเรื่องแสงด้วยว่าเพียงพอหรือไม่

น้ำ                  ในระยะแรกปลูก ควรรดน้ำวันละ 2 ครั้ง คือช่วงเช้า และช่วงเย็น แต่เมื่อต้นโตขึ้นและแข็ง
                       แรงดีแล้ว ให้รดน้ำวันละ 1 ครั้ง เฉพาะช่วงเช้าก็พอ

ดิน                  ชำมะนาดชอบขึ้นได้ดีในดินร่วนปนทรายที่มีการระบายน้ำได้ดี น้ำจะต้องไม่ขังจนแฉะ

ปุ๋ย                    ควรใส่ปุ๋ยหมัก 2-3 เดือน ต่อ 1 ครั้ง ในบริเวณโคนต้น

โรคและแมลง  

ไมพบโรคและแมลงที่สำคัญ หรือโรคและแมลงที่ก่อให้เกิดความเสียหาย

การขยายพันธุ์  

ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด