รางจืด

ชื่อวิทยาศาสตร์  Thumbergia Laurifolia Linn.

ตระกูล                ACANTHACEAE

ชื่อสามัญ             Babbler’s Bill Leaf.

ลักษณะทั่วไป

 ต้น       เป็นไม้เถาเลื้อยลำต้นหรือเถามีเนื้อแข็ง เถามีสีเขียวสดหรือสีเขียวเข้ม เลื้อยพาดไปตามกำแพง
                รั้ว แล้วจะทิ้งตัวห้อยเป็นระย้าลงสู่เบื้องล่าง

 ใบ        รางจืดเป็นไม้ใบเดี่ยว ใบออกตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ ใบรูปขอบขนานหรือรูปไข่เรียวยาว ปลายใบ
                 เรียวแหลมเป็นติ่ง โคนใบเป็นรูปหัวใจ ขอบใบเรียบ หรืออาจจะเป็นหยักเล็กน้อย ใบเกลี้ยงไม่
                 มีขน และใบที่อยู่ล่าง ๆ ก็มักจะใหญ่กว่าใบที่อยู่ถัดขึ้นไป

ดอก       ออกดอกเป็นช่อห้อยลงมาตามซอกใบ หรือตามข้อของลำต้น ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกประมาณ 3-4
                 ดอก มีใบประดับสีขาวประด้วยสีแดงหุ้มดอกอยู่ มีกลีบดอกขนาดใหญ่ 5 กลีบ เป็นรูปฐาน ส่วน
                 ดอกเป็นรูปแตร ดอกมีสีม่วงอ่อน สีฟ้า หรือสีขาว ภายในดอกมีเกสรตัวผู้อยู่ 4 อัน

ฤดูกาลออกดอก   

รางจืดจะออกดอกช่วง เดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม

การปลูก

ปลูกโดยให้นำเอากิ่งที่ได้จากการปักชำ การตอน หรือต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด มาปลูกลงดิน
โดยให้ขุดหลุมปลูกมีความกว้างลึกประมาณ 1×1 ฟุต แล้วรองก้นหลุมด้วยปุ๋ยหมักประมาณ 1/4 ของ
หลุม กลบดินเล็กน้อย วางกิ่งปลูกหรือต้นกล้าลงกลางหลุม แล้วกลบดินให้แน่น รดน้ำตามให้ชุ่มควร
ปลูกริมรั้วหรือกำแพง เพื่อให้เถารางจืดสามารถยึดเกาะและเลื้อยพาดไปได้

การดูแลรักษา

แสง     รางจืดเป็นไม้ที่ต้องการแสงแดดปานกลาง คือ ไม่ต้องการแสงแดดที่จัดมากเกินไป หากมีเงาไม้
               อื่นมาบังบ้างก็ไม่เป็นไร

น้ำ        ต้องการน้ำปานกลาง ในระยะแรกปลูกต้องรดน้ำให้ดินมีความชื้นอยู่ตลอดเวลา เมื่อต้นโตแล้ว
               ให้รดน้ำวันละ 1 ครั้ง ในตอนเช้า

ดิน       เป็นไม้ที่ขึ้นได้ในดินแทบทุกชนิด ไม่เลือกดินปลูก

ปุ๋ย       ใช้ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอก ใส่บริเวณโคนต้นปีละ 2 ครั้ง โดยการพรวนดินโคนต้นให้ร่วนเสียก่อน
               จึงใส่ปุ๋ย แล้วรดน้ำตาม

โรคและแมลง

ไม่มีโรคและแมลงที่สำคัญ

การขยายพันธุ์

การขยายพันธุ์โดยการปักชำกิ่ง ตอนกิ่ง และการเพาะเมล็ด