ชื่อสามัญ Asparagus fern ชื่อวิทยาศาสตร์ Asparagus sprengeri. ตระกูล LILIACEAE ถิ่นกำเนิด ภาคกลางของประเทศไทย ลักษณะทั่วไป ปริกเป็นเฟิร์นชนิดหนึ่งอยู่ในตระกูลเดียวกันกับโปร่งฟ้า แต่มีลักษณะเป็นพุ่ม ลำต้นจะเป็นหน่อยาว ๆใบมีสีเขียวเข้มลักษณะเรียวยาวคล้ายเข็มปริกมีใบที่ดกมาก ทำให้มองดูเป็นพุ่มหนาทึบ การดูแลรักษา แสง                          ชอบแสงแดดจัดและมีแดดตลอดทั้งวัน น้ำ                             ต้องการน้ำมาก ดิน                           ปลูกได้ทั้งดินร่วนเหนียวไปจนถึงดินร่วนปนทราย ปุ๋ย                           ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ปีละ 2 ครั้ง การขยายพันธ์          แยกต้นหรือแบ่งหัวโดยการผ่าหัวเป็น 4 ส่วน โรคและแมลง           เพลี้ยไฟและเพลี้ยแป้ง การป้องกันกำจัด      ฉีดพ่นด้วยยามาลาไธออนและไดเมทโธเอธ หรือจะใช้ยาดูดซึมจำพวกไซกอนก็ได้

ชื่อสามัญ Aloe ชื่อวิทยาศาสตร์ Aloe barbadensis mill. ตระกูล LILIACEAE ถิ่นกำเนิด อัฟริกา ลักษณะทั่วไป ว่านหางจระเข้เป็นพรรณไม้ที่ได้รับความนิยมและรู้จักอย่างกว้างขวางเพราะเป็นพืชที่ให้ประโยชน์กับมนุษย์อย่างมากมาย หางจระเข้มีลำต้นที่ติดดินไม่สูงมากนัก ใบมีลักษณะอวบน้ำ สีเขียว ยาวประมาณ 1 ฟุต บางพันธุ์อาจยาวกว่านี้ก็ได้ โคนใบจะมีขนาดใหญ่และจะเล็กเรียวขึ้นไปยังปลายใบ ขอบใบจะมีลักษณะหยักคล้ายกับหนามเมื่อหักใบดูจะมีลักษณะเป็นวุ้นเมือกหางจระเข้นี้นิยมปลูกไว้ตามหน้าบ้านข้างทางหรือบางคนอาจใช้ตกแต่งสวนก็ได้ การดูแลรักษา แสง                          ชอบแสงมาก (ถ้าอยู่กลางแจ้งสีจะไม่เขียวสดเหมือนอยู่ในร่ม) น้ำ                             ต้องการน้ำปานกลาง ดิน                            เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนซุย ปุ๋ย                            ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ใส่ให้หลังจากการตอนแยกหรือย้ายปลูก การขยายพันธ์           แยกหน่อ โรคและแมลง            ไม่ค่อยมีโรค และแมลงรบกวนเท่าไหร่

ชื่อสามัญ Flame nettle หรือ Painted nettle ชื่อวิทยาศาสตร์ Coleus. ตระกูล LABIATAE ถิ่นกำเนิด เขตร้อนชื้น ลักษณะทั่วไป ฤาษีผสมมีอยู่มากมายหลายชนิด แต่ละชนิดก็จะมีใบที่มีสีสันสวยงามไม่น้อยไปกว่ากัน ใบมีลักษณะเป็นรูปหัวใจ ขอบใบจัก มีตั้งแต่สีเขียว ม่วง แดง น้ำตาล เป็นต้น ฤาษีผสมมีดอกที่ไม่สวยจึงไม่ได้รับความสนใจ การปลูกฤาษีผสมนิยมปลูกเป็นไม้คลุมดินหรือใช้ตกแต่งสวนหย่อมก็ได้ การดูแลรักษา แสง                          ต้องการแสงมาก เมื่อได้รับแสงสีของใบก็จะสดใสน่ามองยิ่งขึ้น น้ำ                             ให้น้ำพอประมาณ อย่าให้เปียกแฉะมากเกินไป ดิน                            เจริญเติบโตได้ในดินร่วนซุย ปุ๋ย                            ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก เพราะจะช่วยทำให้ดินร่วนซุย การขยายพันธ์          ตัดชำ และเพาะเมล็ด โรคและแมลง           ไม่ค่อยพบโรค ส่วนแมลงได้แก่ พวกเพลี้ยไฟและไรแดง การป้องกันกำจัด      ฉีดพ่นด้วยมาลาไธออนหรือไดอาซินอนอัตราตามที่ฉลากยาระบุไว้

ชื่อสามัญ               : Dwarfixoraชื่อวิทยาศาสตร์       : Lxora stricatra ตระกูล                  : RUBIACEAEถิ่นกำเนิด               : ประเทศญี่ปุ่น ลักษณะทั่วไป เข็มญี่ปุ่นเป็นไม้ประดับที่มีทรงพุ่มขนาดเล็ก ใบมีขนาดเล็กและแข็งกว้างประมาณ 1 ซ.ม.และยาวประมาณ 3 ซ.ม ลำต้นสูงประมาณ 30 – 60 ซ.ม. ออกดอกทั้งปี ดอกเป็นช่อสีแดงเข็มญี่ปุ่นนี้นิยมปลูกเป็นแถวเป็นแนวตามข้างทางเดินหรือตามข้างถนน การดูแลรักษา แสง                    : ชอบแสงแดดจัด น้ำ                      : ต้องการน้ำพอสมควรและควรให้อย่างสม่ำเสมอ ดิน                      : เจริญเติบโตได้ดีในดินแทบทุกชนิดปุ๋ย                       : ให้ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักบริเวณโคนต้น ปีละ 2 ครั้งการขยายพันธุ์         : ตัดชำ ตอนหรือเพาะเมล็ด โรคและแมลง          : ไมปัญหาเรื่องโรค ส่วนแมลงได้เพลี้ยต่างๆ ซึ่งจะระบาดมากในหน้าแล้งการป้องกำจัด          : ฉีดพ่นด้วยมาลาไธออนหรือไดอาซินอน ตามอัตราที่ระบุไว้ในฉลาก

ชื่อสามัญ Buddha’s Belly bamboo ชื่อวิทยาศาสตร์ Bambusa ventricosa “Mc Clure.” ตระกูล GRAMINEAE ถิ่นกำเนิด ประเทศจีน ลักษณะทั่วไป ไผน้ำเต้านี้ในบ้านเรานิยมปลูกเป็นไม้ประดับทั้งในกระถางและปลูกลงดิน ไผ่น้ำเต้าจะมีข้อปล้องที่ถี่และป่องกลมโดยส่วนโคนของข้อปล้องจะมีขนาดใหญ่กว่าปลาย ถ้าปลูกเป็นไม้ประดับภายนอกต้องคอยตัดแต่ง อย่าให้สูงมากนักจะทำให้รูปทรงไม่สวย ความสวยงามของไผ่น้ำเต้าก็อยู่ที่ข้อปล้องที่มีลักษณะป่องกลมนี้เอง การดูแลรักษา แสง                          ชอบแสงแดดจัด น้ำ                             ต้องการน้ำพอสมควร ดิน                            เจริญเติบโตได้ในดินทุกชนิด ปุ๋ย                            ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ปีละ 2 ครั้ง การขยายพันธ์          แยกกอ โรคและแมลง           ไม่ค่อยพบโรคและแมลงรบกวน 

ชื่อสามัญ Poinsettia ชื่อวิทยาศาสตร์ Euphorbia pulcherima. ตระกูล EUPHORBIACEAE ถิ่นกำเนิด – ลักษณะทั่วไป ต้นไม้ชนิดนี้ที่ได้ชื่อเรียกว่า คริสต์มาสเพราะใบอ่อนด้านบนของต้นจะมีสีแดงสดในช่วงปลายปีถึงต้นปีชึ่งเป็นช่วงที่ประเทศตะวันตก มีการเฉลิมฉลองในเทศกาลคริสต์มาสจึงมีการนำเอาต้นไม้ชนิดนี้มาตกแต่งสถานที่ให้เข้ากับเทศกาล ความโดดเด่นของต้นคริสต์มาสอยู่ที่ใบด้านบนที่มีสีแดงสด ส่วนใบล่างจะมีสีเขียว ใบเป็นหยัก 3 – 4 หยักเป็นไม้ทรงพุ่มขนาดกลางสูงได้ถึง 3 เมตร แตกกิ่งค่อนข้างชี้ตั้งขึ้น เป็นพุ่มแน่น คริสต์มาสเป็นพืชที่อยู่ในตระกูลเดียวกับโกสนและโป๊ยเซียน ใบจะมีสีเขียวเข้ม ขอบใบหยัก ลำต้นจะมีสีน้ำตาลยกเว้นส่วนที่ยังอ่อนจะเป็นสีเขียว ดอกจะมีสีแดงออกอยู่บริเวณยอดของก้าน แต่อันที่จริงดอกที่เราเห็นอยู่นั้นก็คือใบประดับ ที่เปลี่ยนจากสีเขียวมาเป็นสีแดงนั้นเอง สภาพการปลูก เป็นพรรณไม้ทีปลูกที่แสงแดดกึ่งรม ปลูกเป็นไม้ประดับได้ทั้งกลางแจ้งและปลูกเป็นไม้กระถางภายในอาคาร ปลูกได้ดีในดินร่วนซุย ส่วนผสมของดินใช้ดินร่วน 2 ส่วน ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอก 1 สวน เศษใบไม้ผุ 1 สวน การขยายพันธุ์ ขยายพันธุ์โดยการตัดกิ่งปักชำ แสง                           ชอบแสงแดดจัด น้ำ                             ปานกลาง ดิน                              ปลูกได้ในดินทุกชนิด ปุ๋ย                               ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ใส่รอบ ๆ โคนต้น ให้เดือนละครั้ง

ชื่อสามัญ Croton ชื่อวิทยาศาสตร์ Codiaeum varicgatum. ตระกูล EUPHORBIACEAE ถิ่นกำเนิด ตอนใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิค ลักษณะทั่วไป โกสนเป็นพรรณไม้ยืนต้นประเภทไม้พุ่มขนาดย่อมลำต้นมีความสูงประมาณ 3-5 เมตร ผิวลำต้นเรียบสีน้ำตาลปนเทา ลำต้นตรง แตกกิ่งก้านเป็นพุ่มตรงกลม ใบแตกออกจากต้นและปลายกิ่ง ลักษณะใบมีรูปร่าง สีสันขนาด แตกต่างกันออกไปแล้วแต่ชนิดพันธุ์ ดอกออกเป็นพวงห้อยลงมาด้านล่างซึ่งออกมาจากปลายกิ่งพวงหนึ่งยาวประมาณ10-15เซนติเมตรดอกมีสีชาวดอกเล็กมากมีกลียบดอก 5 กลีบ ดอกบานเต็มที่จะเห็นเกสรตัวผู้เป็ฯเส้นฝอย การบานของดอกเป็นรูปทรงกลม การเป็นมงคล คนไทยโบราณเชื่อว่า บ้านใดปลูกต้นโกสนไว้ประจำบ้าน จะทำให้มีบุญบารมี เพราะโกสนโบราณคงกล่าวถึง กุศล คือ การส้างบุญ คุณงามความดีนอกจากนี้ยังมีความเชื่ออีกว่าสามารถช่วยคุ้มครองให้มีความอยู่เย็นเป็นสุขเพราะคนโบราณเชื่อว่าต้นโกสนเป็นต้นไม้เก่าแก่ที่ปลูกคู่บ้านคู่มืองโดยสมัยรัชกาลที่5 ทรงนำเข้ามาปลูกไว้ในพระราชวังบ้านขุนนางวัดหลวงเพื่อให้เกิดความร่วมเย็นเป็นสุขตลอดมา พันธุ์โกสนที่ใช้ปลูกเป็นไม้มงคล 1. เหรียญทอง2. ไกรทอง3. ทับทิมทอง4. ทองอุไร5. ผู้ชณะสิบทิศ6. มหาราช7. หมื่นหาญ8. รัตนโกสินทร์9. เศรษฐีสุพรรณ ตำแหน่งที่ปลูกและผู้ปลูก เพื่อเป็นสิริมงคลแก่บ้านและผู้อาศัย ควรปลูกต้นโกสนไว้ทางทิศตะวันออก ผู้ปลูกควรปลูกในวันอังคาร เพราะโบราณเชื่อว่าการปลูกไม้เพื่อเอาประโยชน์ทั่วไปทางใบให้ปลูกในวันอังคาร การปลูกแบ่งเป็น 2 วิธี 1.

ชื่อสามัญ Sago palm ชื่อวิทยาศาสตร์ Cycas revoluta ตระกูล CYCADACEAE ถิ่นกำเนิด ทางตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้ของทวีปเอเซีย ลักษณะทั่วไป ใบของปรงมีขนาดเล็กคล้ายกับใบของปาล์ม แต่การเรียงตัวของใบนั้นคล้ายกับเฟิร์นข้าหลวง คือมีการเรียงตัวอยู่รอบ ๆ ศูนย์กลางของลำตัว ปรงเป็นพืชที่เลี้ยงง่าย เจริญเติบโตช้ามาก คือ 1 ปีจะเกิดใบเพียงแค่ใบเดียวเท่านั้น ปรงสามารถทนต่อการขาดน้ำได้เป็นอย่างดีและถ้าขาดน้ำนาน ๆ ใบของปรงจะแห้งเหี่ยวตายไป แต่พอได้รับน้ำอีกครั้งใบก็จจะเกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง การดูแลรักษา แสง                          ชอบแสงแดดจัด น้ำ                             ปรงเป็นพืชที่ทนต่อการขาดน้ำและต้องการน้ำพอประมาณ ดิน                           ปลูกได้ในดินแทบทุกชนิดแต่จะเจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนทราย ปุ๋ย                           ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักบริเวณโคนต้น ปีละ 2 ครั้ง การขยายพันธ์          การเพาะเมล็ด โรคและแมลง            โรคนั้นไม่ค่อยมีรบกวนจะมีก็แต่แมลงจำพวกไรแดงและเพลี้ยหอย การป้องกันกำจัด      การกำจัดควรใช้ยาประเภทดูดซึมเพราะปรงมีใบเล็กและลื่น โดยใช้ยาไซกอนในอัตรา 20 กรัม ผสมน้ำ 20 ลิตร ราดให้ทั่วบริเวณโคนต้น

ชื่อสามัญ                 : Wandering jewชื่อวิทยาศาสตร์         : Zebrina pandula.ตระกูล                     : COMMELINACEAE ถิ่นกำเนิด                   : เม็กซิโก ลักษณะทั่วไป ก้ามปูหลุดนี้เป็นไม้ประดับประเภทคลุมดินใบจะมีสีงดงามและแปลกตาคือใบก้ามปูจะมีสีสามสีพาดสลับไปตามความยาวของใบ ได้แก่ สีเขียว สีเท่า และสีม่วงเหตุที่ได้ชื่อว่าก้ามปูนั้นก็เพราะว่าลักษณะของใบที่แตกออกมาจากลำต้นนั้นคล้ายกับก้ามปู ก้ามปูหลุดเป็นพืชอวบ น้ำขยายพันธุ์ได้ง่ายเมื่อถูกแสงแดด สีสันจะเข้มสวยงามมาก นิยมปลูกประดับไว้ตามข้างตัวอาคารบ้านเรือนหรือจัดสวนหย่อม รวมกับไม้ประดับชนิดอื่นๆ การดูแลรักษา แสง                     : ชอบแสงแดดจัดน้ำ                       : ควรให้น้ำในปริมาณที่น้อย แต่ให้บ่อยครั้งดิน                      : เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนหรือดินร่วนปนทรายปุ๋ย                      : ให้ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมักปีละ 2 ครั้ง หรือ จะให้หลังจากการตัดแต่งทุกครั้งก็ได้การขยายพันธุ์       : ปักชำโรคและแมลง        : ไม่ค่อยจะพบปัญหาเรื่องโรค และแมลง

ชื่อสามัญ Purple heart ชื่อวิทยาศาสตร์ Setcreasea purpurea. ตระกูล COMMELINACEAE ถิ่นกำเนิด เม็กซิโก ลักษณะทั่วไป หัวใจสีม่วงเป็นพรรณไม้ล้มลุกที่เลี้อยคลุมดิน อยู่ในตระกูลเดียวกันกับปลาบและผิวพเนจรใบมีสีม่วงเข้มลักษณะคล้ายหอก เนื้อใบนุ่มยาวประมาณ 10 – 15 ซ.ม. โคนใบโอบรอบลำต้นออกดอกเป็นช่อ ดอกหนึ่งมี 3 กลีบ และมักจะออกในช่วงฤดูร้อน การดูแลรักษา แสง                          ชอบแสงแดดจัด น้ำ                             ไม่ต้องการน้ำมากนัก แต่ควรให้น้ำอยู่เป็นประจำ ดิน                            เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนทราย ปุ๋ย                            ใส่ปุ๋ยคอกหรือปุ๋ยหมัก ละลายน้ำรดเดือนละครั้ง การขยายพันธ์          แยกหน่อและปักชำ โรคและแมลง            ไม่ค่อยพบโรค ศัตรูส่วนมากที่ทำลายจะเป็นแมลง ได้แก่ เพลี้ยหอย เพลี้ยอ่อน                                   และเพลี้ยแป้ง                                  การป้องกันกำจัด      ใช้ยาดูดซึมจำพวกไซกอน โดยใช้ในอัตรา 20 กรัม ผสมน้ำ 20 ลิตร รดให้ทั่ว