ชื่อวิทยาศาสร์       Artabotrys siamensis. Mig ตระกูล                  ANNONACEAE ชื่อสามัญ                 – ลักษณะทั่วไป ต้น     การเวกเป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็งที่มีขนาดใหญ่จะมีมือเกาะรูปตะขอยื่นออกมาจากเถาเถาบริเวณ           ยอดอ่อนจะเป็นสีเขียว เมื่อเถาแก่ก็จะเป็นสีน้ำตาล ใบ      การเวกจะมีพุ่มใบที่หนาแน่นมากเป็นไม้ใบเดี่ยวออกใบสลับกันตามข้อต้นใบเป็นรูปขอบขนาน           หรือมนรี ทั้งโคนใบและปลายใบจะแหลมมีก้านใบสัน พื้นใบสีเขียวเข้ม เป็นคลื่นเล็กน้อย ขอบ           ใบเรียบไม่มีจัก ดอก   ดอกการเวกจะออกตรงโคนต้นใบ ลักษณะดอกจะเป็นดอกเดี่ยวตรงโคนก้านดอกจะมีมือเกาะ           ดอกเมื่อแรกออกจะเป็นสีเขียว แล้วจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นสีเหลือง ในหนึ่งดอกจะมี กลีบ ซึ่ง           แบ่งเป็นชันชันละ 3 กลีบ และมีกลีบเลี้ยง 3 กลีบ ดอกมีขนาดเล็ก หนาและแข็ง กลีบดอกมีลักษ           ณะเป็นรูปรี มีเกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียอยู่ภายในดอกเป็นจำนวนมาก ดอกจะมีกลิ่นหอมจัดใน           เวลาเย็นถึงค่ำ ฤดูกาลออกดอก การเวกจะออกดอกตลอดปี การปลูก การเวกมีวิธีการปลูกโดยการนำต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด หรือกิ่งที่ได้จากการตอนมา ปลูกลงดิน แต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะนิยมใช้กิ่งตอนมากกว่าการเพาะเมล็ด เพราะจะทำให้ไม่เสียเวลา การตอนกิ่งควรที่จะทำในช่วงฤดูฝน เมื่อกิ่งตอนงอกรากพอสมควร แล้วจึงตัดมาปลูก การดูแลรักษา แสง       การเวกเป็นไม้กลางแจ้งมีความต้องการแสงมากพอสมควร เหมาะที่จะปลูกริมรั้วบ้าน สวน              ภายในบ้าน หรือสวนสาธาณะ เป็นต้น น้ำ          ควรให้น้ำปานกลาง หากเป็นในระยะแรกปลูกให้รดน้ำวันละ

ชื่อวิทยาศาสร์     Pachyptera hymenaea., A. Gentry.ตระกูล                BIGNONIACEAE ชื่อสามัญ            Garlic Vine. ลักษณะทั่วไป ต้น    กระเทียมเถาเป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง ขนาดกลาง มีลำต้นเป็นเถาใหญ่ แข็งแรง สามารถเลื้อยไป           ได้ไกลมากกว่า 10 เมตร เถาอ่อนและส่วนยอดจะเป็นสีเขียว ส่วนเถาแก่จะเป็นสีน้ำตาล ผิวเรียบเกี้ยง ใบ      มีใบประเภทใบประกอบ มีใบย่อย 1 คู่ ออกตรงข้ามกันตามข้อต้น เป็นไม้ใบบางแต่แข็งกระด้าง รูป           ใบรีหรือมน หรือใบรูปไข่ขอบใบเรียบปลายใบและโคนใบแหลมก้านใบสั้นมีมือเกาะอยู่ระหว่างใบ           ย่อยแต่ละคู่ในขณะที่ใบยังอ่อน ใบจะมีกลิ่นคล้ายกับกลิ่นกระเทียม ดอก    ออกดอกเป็นช่อตามข้อต้น หรือตามโคนกาบใบ ช่อหนึ่งจะมีประมาณ 10-20 ดอก ดอกสีม่วงอ่อน ตรง           ปากดอกหรือกลางดอกสีค่อนข้างขาวมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันเล็กน้อย ลักษณะดอก           จะเป็นรูปกรวยปากบาน หรือรูปแตร มีกลีบดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ เมื่อดอกบานใหม่ ๆ จะเป็นสี           ขาว แล้วจะกลายเป็นสีชมพูและสีม่วง เมื่อแก่จัด มีเกสรตัวผู้ภายในดอก 4

ชื่อวิทยาศาสร์       Pyrostegia venusta., Miers. ตระกูล                  BIGNONIACEAE ชื่อสามัญ               ฺOrange Trumpet, Flame Flower. ลักษณะทั่วไป ต้น      พวงแสดเป็นพันธุ์ไม้เถาเลื้อยที่มีขนาดใหญ่พอสมควร เป็นไม้ที่มีใบกลายเป็นมือสำหรับยึดเกาะ                  และสามารถเลื้อยเกาะไปได้ไกลมากกว่า 40 ฟุต เถาอ่อนจะเป็นสีเขียว และเมื่อแก่ก็จะกลายเป็น                  สีน้ำตาล  ใบ        ลักษณะใบของพวงแสดจะเป็นใบประกอบ มี 3 ใบย่อย แต่จะมีบางใบที่เป็นคู่โดยใบย่อยที่สามที่                  อยู่ตรงกลางจะเปลี่ยนจากใบไปเป็นมือเกาะใบจะออกสลับกัน ใบมีสีเขียวเข้ม ก้านใบสั้นเกือบชิด                  กิ่งใบเป็นรูปไข่ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบไม่มีจัก ใบมีความกว้างประมาณ 2 เซนติ                  เมตร และยาวประมาณ 5-8 เซนติเมตร  ดอก      พวงแสดจะออกดอกเป็นช่อตามซอกใบ และตามปลายกิ่งส่วนยอดดอกจะดกมากจนดูแน่นช่อมีกลีบ                  รองดอกเป็นรูปถ้วย หรือรูปกระดิ่งหงายดอกเป็นรูปทรงกรวย เรียวยาว ปลายดอกจะบานออกเป็น                   4 กลีบ เมื่อดอกบานเต็มที่กลีบดอกจะงอโค้งลงข้างล่าง ดอกจะยาวประมาณ 5-6 เซนติเมตร ภายใน                  ดอกมีเกสรตัวผู้ 4 อัน สั้นยาวไม่เท่ากัน คือจะสั้น 2 อันและยาวอีก

ชื่อวิทยาศาสร์        Telosma minor., Craib. ตระกูล                    ASCLEPIAPACEAE ชื่อสามัญ                Cowslip creeper. ลักษณะทั่วไป ต้น        ขจรเป็นไม้เลื้อยยืนต้น เนื้อแข็ง จะขึ้นพาดพันไปตามต้นไม้ใหญ่ได้ไกล ๆ ต้นหรือเถาของขจรมี              ขนาดเล็ก แต่จะมีความเหนียวมาก ซึ่งสามารถใช้เถาขจรแทนเชือกได้ เถาขจรจะเป็นสีเขียวเถา              แก่ก็จะเป็นสีน้ำตาลเถากลมเรียม ใบ          ขจรมักจะแตกใบเป็นพุ่มแน่นและทึบ จนในบางครั้ง พุ่มใบจะแผ่ปกคลุมต้นไม้อื่นได้มิดเลยทีเดียว              ใบขจรจะเป็นสีเขียวอ่อน ใบบาง ก้านใบยาว ใบรูปใบโพธิ์ หรือรูปหัวใจ หรือคล้ายใบพลูขอบใบจะ              เรียบ เกลี้ยงไม่มีจักจะเห็นเส้นใบชัด หน้าใบเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายใบแหลมเป็นติ่ง ดอก       ขจรเป็นไม้ดอกที่มีกลิ่นหอม ออกดอกเป็นช่อสั้น ๆ ห้อยเป็นกระจุกคล้ายพวงอุบะตามโคนก้านใบ               ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกประมาณ 10-20 ดอก ดอกจะมีสีเขียวอมเหลือง หรือสีเหลือง กลีบดอกหนา               เนื้อกลีบดอกจะมีลักษณะหยุ่น ๆ เมื่อดอกบานกลีบดอกมีลักษณะเหมือนดาว 5 แฉก ฤดูกาลออกดอก ขจรจะออกดอกมากในช่วง ฤดูฝน การปลูก ขจรเป็นไม้กลางแจ้ง มีวิธีการปลูกโดยการนำกิ่งที่ได้จากการปักชำ

ชื่อวิทยาศาสร์            Randia siamensis Craib. ตระกูล                       RUBIACEAE ชื่อสามัญ                     –    ลักษณะทั่วไป ต้น            คัดเค้าเป็นพันธุ์ไม้พุ่มกึ่งเลื้อย มีลำต้นเป็นเถาที่มีความแข็งแรงเป็นพันธุ์ไม้จำพวกเดียวกันกับ                  ตรุษจีน และเฟื่องฟ้า จะขึ้นพาดพันไปตามกิ่งไม้และต้นไม้อื่น หรือรั้วหลักที่อยู่ใกล้ ๆ ตามกิ่งก้าน                  และลำต้นจะมีหนามที่แหลมคมออกเป็นคู่ ๆ ลำต้นมีสีเขียว ใบ             ใบมีสีเขียวสดเป็นมัน ใบมีลักษณะยาว คล้ายกับใบมะม่วง มีแกนกลางใบอย่างเห็นได้ชัด ใบค่อน                  ข้างแข็งและหนา ดอก           มีดอกขนาดเล็ก สีขาว ดอกจะออกเป็นกระจุกอยู่บนก้านเดียวกัน หนึ่งดอกจะมี 5 กลีบ มีเสรสีเหลือง                  อ่อนติดอยู่ระหว่างกลีบดอก และเมื่อดอกร่วงก็จะติดผลสีดำ ลักษณะดอกจะคล้ายกับดอกส้ม หรือดอก                   มะนาว และจะมีกลิ่นหอม ฤดูกาลออกดอก คัดเค้าเป็นไม้ที่ให้ดอกตลอดปี และจะให้ดอกดกมากในช่วงฤดูฝน การปลุก คัดเค้ามีวิธีการปลูก โดยการนำต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ดมาปลูกลงดิน โดยให้ขุดหลุมกว้างลึกประมาณ1×1 ฟุต แล้ววางต้นกล้าพร้อมกับดินที่ติดมากับต้นกล้าทั้งหมดลงหลุมปลูก แล้วกลบดินปากหลุมให้แน่น รดน้ำพอชุ่มประมาณ 1 สัปดาห์ ต้นกล้าก็จะอยู่ตัว

ชื่อวิทยาศาสร์     Ipomoea quamoclit. Linn. ตระกูล                CONVOLVULACEAE ชื่อสามัญ             Indian Pink.    ลักษณะทั่วไป ต้น           คอนสวรรค์เป็นไม้เถาล้มลุก มีอายุประมาณ 1 ปี เมื่อให้ดอกแล้วก็จะแห้งตายไป ลำต้นหรือเถาจะ                 เลื้อยพันกันแน่น และจะต้องมีหลักหรือซุ้ม เพื่อให้เถาคอนสวรรค์เลื้อยพันขึ้นได้ ลำต้นหรือเถาจะ                 มีขนาดเล็กและเรียว ผิวของลำต้นจะเกลี้ยง ใบ             คอนสวรรค์มีใบเป็นรูปไข่ หรือรูปขอบขนาน ขอบใบเป็นจักแฉกลึกแบบขนตก จะมีแฉกข้างละ                 ประมาณ 10-19 แฉก แฉกจะอยู่ตรงข้ามกันหรือสลับกัน ส่วนก้านใบจะสั้น โดยมีความยาวประมาณ                 4 มิลลิเมตร ดอก          ออกดอกเป็นช่อตามง่ามใบ ช่อหนึ่งมีดอกประมาณ 4-6 ดอก มีก้านช่อดอกยาวประมาณ 10-14 เซน                 ติเมตร และมีก้านดอกสั้น ซึ่งยาวประมาณ 20 มิลลิเมตร มีกลีบรองกลีบดอกเป็นรูปขอบขนานกัน                 หรือเป็นรูปช้อนแกมขอบขนาน ตรงปลายมน ส่วนกลีบดอกจะเชื่อมติดกันเป็นทรงแจกัน และมี                  ความยาวประมาณ 3 เซนติเมตร ปลายกลีบดอกจะแยกออกเป็นแฉกแหลมมี 5 แฉก

ชื่อวิทยาศาสร์         Stephanotis floribunda jasmine. ตระกูล                   ASCLEPIADACEAE ชื่อสามัญ                Creeping Tuberose, Madagascar                                Jasmine, Wax Flower.   ลักษณะทั่วไป ต้น            ชะลูดช้างเป็นไม้เถาเลื้อย เถามีขนาดเล็กสีขาว กลม และทุกส่วนของชะลูดช้างจะมียางสีขาว ใบ             เป็นไม้ใบเดี่ยว ใบออกเป็นคู่ตรงข้ามกันตามข้อของลำต้นหรือเถาใบเป็นรูปรี หรือรูปไข่                  ปลายใบเรียวแหลม แผ่นใบกว้างและหนาเป็นมันคล้ายแผ่นหนัง โคนใบมนหรือเว้าเล็ก                  น้อย ขอบใบเรีบยกขึ้นทางด้านบนทำให้ใบมีลักษณะเป็นราง ใบกว้างประมาณ 3 เซนติ                  เมตร และยาวประมาณ 5-10 เซนติเมตร ดอก           ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบ ดอกมีลักษณะเป็นหลอด ปลายดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ กลีบ                  ดอกมีสีขาวสะอาดเช่นเดียวกับดอกมะละ และมีกลิ่นหอมจัด กลีบดอกหนา เนื้อดอกละเอียด                  ภายในดอกมีเกสรตัวผู้ติดอยู่ 5 อัน ตรงบริเวณโคนหลอดดอก มีอับเรณูเป็นแผ่นเหนียว ฤดูกาลออกดอก ชะลูดช้างจะออกดอกตลอดปี และจะให้ดอกดกมาก ในช่วงเดือนสิงหาคมถึงเดือนตุลาคม การปลุก มักมีการปลูกชะลูดช้างเป็นไม้ประดับใส่กระถาง โดยการตัดแต่งทรงพุ่มให้เป็นไปตามโครงร่างที่ต้องการหรืออาจปลูกลงในดินที่มีส่วนผสมของใบไม้ผุและดินที่มีการระบายน้ำได้ดี ก็จะทำให้ชะลูดช้างเจริญงอกงามได้ดี

ชื่อวิทยาศาสร์          Vallaris solanacea Kize. ตระกูล                   APOCYNACEAE ชื่อสามัญ                ฺBread Flower.   ลักษณะทั่วไป ต้น            ชำมะนาดป่าเป็นพรรณไม้พุ่มกึ่งเลื้อย ลำต้นมีความสูงโดยประมาณ 7 เมตรเศษ ๆ                  และมีน้ำยางสีขาว ลำต้นจะเป็นสีเขียวคล้ำ ใบ              เป็นไม้ใบเดี่ยว ใบจะมีการเรียงตัวกันเป็นคู่ออกตรงข้ามกัน ใบมีลักษณะเป็นรูปรี                  หรือรูปขอบขนาน ปลายใบแหลมเป็นติ่ง ส่วนโคนใบก็แหลมเช่นกัน ใบจะมีความ                  กว้างประมาณ 4 เซนติเตร และยาวประมาณ 14 เซนติเมตร เนื้อใบบางและมีเส้น                  ใบประมาณ 10-12 คู่ ก้านใบยาว ดอก           ออกดอกที่ปลายกิ่ง ลักษณะเป็นช่อพวง หรือในบางครั้งดอกก็อาจจะออกตามง่ามใบ                  ด้วย ดอกจะเป็นสีขาวมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ภายในดอกหนึ่ง ๆ จะมีเกสรตัวผู้อยู่ประมาณ                  5 อัน ที่ก้านเกสรจะมีขน ส่วนเกสรตัวเมีย จะมีอยู่ 2 ช่องติดกัน และท่อเกสรตัวเมีย                  ก็จะมีขนด้วย ฤดูกาลออกดอก จะออกดอกตลอดปี โดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาว การปลุก ชำมะนาดมีวิธีการปลูกโดยการนำต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด