ชื่อวิทยาศาสร์    Strongylodon macrobotrys. ตระกูล                LEGUMINOSAE ชื่อสามัญ             Jade Vine. ลักษณะทั่วไป ต้น      พวงหยกเป็นไม้เถาเลื้อย เนื้อแข็ง เถามีสีน้ำตาลเข้ม มักเลื้อยไปตามหลักต่าง ๆ หรือตามกำแพง              แล้วจะทิ้งต้นย้อยลงมา แลดูสวยงาม จึงนิยมปลูกพวงหยกบริเวณริมกำแพง ซุ้มประตู หรืออาจ              เป็นซุ้มที่นั่งเล่น หรือซุ้มในสวนสาธารณะใบ        ลักษณะของใบเป็นใบประกอบที่มีขนาดใหญ่ ใบมีความกว้างประมาณ 4 เซนติเมตร และยาว              ประมาณ 13 เซนติเมตร ใบจะออกสลับซ้าย – ขวา ไปตลอดกิ่ง และใบหนึ่งก้านใบ จะมีใบย่อย              3 ใบ ใบจะค่อนข้างรี มีปลายใบและโคนใบแหลมดอก      ลักษณะของดอกจะออกเป็นช่อแล้วห้อยลง ดอกมีสีเขียวหยกดอกจะเริ่มทยอยบานจากบริเวณ               โคนช่อก่อน ลักษณะของตัวดอกนั้นจะคล้ายกับดอกแค แต่ดอกพวงหยกจะมีขนาดใหญ่กว่าดอก               แต่ละดอกจะมีก้านดอกยึดติดกับแกนของช่อรวมกันเป็นพวง มีกลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นรูประ               ฆังส่วนกลีบดอกนั้นจะแบน ภายในหนึ่งดอกจะมี 5 กลีบ มีขนาด ต่าง ๆ มีเกสรตัวผู้อยู่กลางดอก               10 กัน ช่อดอกที่สมบูรณ์มีความยาวประมาณ 65-70 เซนติเมตร

ชื่อวิทยาศาสร์     Petrea Volubilis. Linn. ตระกูล                VERBENACEAE ชื่อสามัญ            ฺPurple Wreath, Queen’s Wreath,                           Sandpaper Vine ลักษณะทั่วไป ต้น       พวงครามเป็นไม้เลื้อยที่มีเถาใหญ่แข็งแรง เนื้อแข็ง ลำต้นและกิ่งก้านก็ค่อนข้างแข็ง เถาอ่อนก็มี                 ขนแต่เมื่อเถาแก่ขนก็จะหายไปเปลือกของต้นหรือเถาเป็นสีขาวหรือสีน้ำตาลอ่อนเถาพวงคราม                 สามารถเลื้อยคลุมต้นไม้อื่นไปได้ไกลมากกว่า 20 ฟุต  ใบ          พวงครามเป็นไม้ใบเดี่ยว ออกใบเป็นคู่ตรงข้ามกันตามข้อต้น ลักษณะใบเป็ฯรูปรี ใบมนกว้าง                  ปลายใบแหลม โคนใบก็แหลมเช่นกัน ผิวใบสากระคายมือ ใบมีความยาวประมาณ 20 เซนติ                  เมตร และกว้างประมาณ 10 เซนติเมตร  ดอก      ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ดอกสีม่วงคราม ลักษษระดอกเป็นกลีบมี 5 กลีบ คล้าย                  รูปดาว 5 แฉก กลีบรูปขอบขนาน ด้านบนของกลีบจะมีขน โคนกลีบดอกเชื่อมต่อกันเป็นหลอด                  ภายในดอกมีเกสรตัวอยู่ 4 อัน พวงครามมักจะออกดอกและบานพร้อมกันเต็มช่อ ดอกค่อนข้าง                  ดก และจะบานทนนานได้หลายวันมาก ฤดูกาลออกดอก  พวงครามเป็นไม้ที่ออกดอกในช่วงฤดูหนาว การปลุก วิธีการปลูกพวงคราม

ชื่อวิทยาศาสร์   Antigonon Leptopus. Hook. & Arn. ตระกูล               POLYGONACEAE ชื่อสามัญ          ฺCoral Vine, Mexican Creeper.                         Chain of love, Confederate Vine,                         Corallita, Hearts on a Chain,                         Honolulu Creeper Mountan, Rose                         , Pink Vine. ลักษณะทั่วไป  ต้น       พวงชมพูเป็นพืชล้มลุก เป็นไม้เถาเลื้อยที่มีเถาขนาดเล็ก มีมือเกาะสำหรับเกาะพันต้นไม้                 หรือกิ่งอื่นเพื่อการทรงตัว และสามารถเลื้อยพันสิ่งต่าง ๆ ไปได้ไกลประมาณ 40 ฟุต ลำต้น                 หรือเถาจะเป็นสีน้ำตาลเข้ม  ใบ        พวงชมพูเป็นไม้ใบเดี่ยว ดอกออกสลับกันไปตามข้อต้น ลักษณะใบเป็นรูปไข่ หรือมนรี ค่อน                 ข้างจะเป็นทรงสามเหลี่ยม ปลายใบแหลม โคนใบมน เว้าเป็นรูปหัวใจ ขอบใบจักมนไม่แหลม                 แผ่นใบเป็ฯคลื่นไม่เรียบ ใบมีความยาว ประมาณ 7 เซนติเมตร และมีความกว้างประมาณ 7                 เซนติเมตร   ดอก    พวงชมพูออกดอกเป็นช่อรวมกันเป็นกลุ่มตามซอกใบ ง่ามกิ่งและปลายยอด ส่วนปลายยอดสุด                 จะเป็นมือเกาะ

ชื่อวิทยาศาสร์        Clerodendrum thomsoniae. ตระกูล                  VERBENACEAE ชื่อสามัญ               ฺBleeding Heart, Glory Bower,                              Flower of Magic. ลักษณะทั่วไป ต้น         พวงเงินเป็นไม้เลื้อยขนาดกลาง สามารถเลื้อยพันต้นไม้อื่นไปได้ไกลประมาณ 15 ฟุต เป็นไม้เลื้อย                 ที่มีเถาหรือลำต้นค่อยข้างเหนียวมีเปลือกสีคล้ำจนเกือบดำ ใบ          พวงเงินเป็นไม้ใบเดี่ยว ออกใบเป็นคู่ขนานไปตามข้อต้น ลักษณะใบจะป้อม รูปใบมน ปลายใบแหลม                  ลายเส้นใบเป็นรอยนูนอย่างเห็นได้ชัดทางใต้ใบ ใบมีความยาวขนาด 6 นิ้ว  ดอก      พวงเงินออกดอกเป็นช่อ หรือเป็นพวงตามยอดและตามข้อต้นรูปดอกเหมือนหัวใจ พวงเงินเป็นไม้ที่มี                 ใบประดับ เมื่อเริ่มออกดอกใหม่ ใบประดับจะเป็นสีขาว และจะมีอยู่ 5 กลีบ มีดอกแท้เป็นสีแดงจัดคล้าย                 ดอกเข็มยาวโผล่พ้นออกมาจากใบประดับ มีเกสรสีขาวเป็นเส้นเล็ก ๆ มองดูคล้ายเส้นด้ายโผล่ยาวออก                 มาจากดอกอีกชั้นหนึ่ง ดอกแท้จะบานอยู่ได้นานประมาณ 2-3 วัน ก็จะหลุดร่วงออกจากใบประดับ และ                 เมื่อดอกร่วงแล้ว หลังจากนั้นใบประดับจึงจะบานออกเต็มที่ และจะเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีชมพูเรื่อ ๆ                 จนกระทั่งเป็นสีแดงเลือดหมู เมื่อดอกโรยแล้วให้รีบตัดช่อดอกออกเสีย ต้นก้จะแตกกิ่งออกดอกใหม่                 ในที่เดิมได้อีกในเวลาเพียงไม่กี่วัน ฤดูกาลออกดอก    พวงเงินเป็นไม้ที่ออกดอกได้ตลอดทั้งปี

ชื่อวิทยาศาสร์    Congea tomentosa Roxb. ตระกูล               VERBENACEAE ชื่อสามัญ            ฺShower – of – Orchids, Congea,                           Laven der Wreath. ลักษณะทั่วไป ต้น       พวงประดิษฐ์เป็นไม้เลื้อยมีเถาใหญ่ เถาอ่อนเป็นสี่เหลี่ยม กิ่งก้านของพวงประดิษฐ์ จะค่อนข้างเหนียว                 และตแกกิ่งมาก มักจะเลื่อยพันต้นไม้อื่น ขึ้นไปคลุมยอดไม้จนเกือบมิด จะมีขนละเอียดขึ้นปกคลุมอยู่                 ตามยอดและกิ่งก้านของพวงประดิษฐ์ และเถาของพวงประดิษฐ์ จะสามารถเลื้อยไปได้ไกลถึงประมาณ                 กว่า 30 ฟุต ใบ         พวงประดิษฐ์เป็นไม้ใบเดี่ยว ออกใบเป็นคู่ตามข้อกิ่ง ใบแต่ละคู่จะออกสลับทางกัน ลักษณะใบจะเป็น                 รูปไข่แกมรี ปลายใบแหลมเป็นติ่งสั้นโคนใบมน ผิวใบสากระคายมือ เมื่อจับดูใบจะมีความยาวไม่เกิน                 6 นิ้ว และกว้างประมาณ 2-5 นิ้ว ดอก       พวงประดิษฐ์จะออกดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ช่อดอกประกอบด้วยช่อยย่อยเป็นกระจุกมี 4-7 ดอก ช่อ                 หนึ่ง ๆ จะมีความยาวโดยประมาณ 10-18 นิ้ว ดอกสีชมพูอมม่วง สีม่วงอ่อนหรือสีขาวเงินยวง มีใบประ                 ดับรองรับฐานดอก 3 ใบ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Ip omoea Rorsfalliae. (L.) Roth. ตระกูล               CONVOLVULACEAE ชื่อสามัญ            Deep rose. morning glory. ลักษณะทั่วไป ต้น         เป็นไม้เถาเลื้อยฤดูเดียว เถามีขนาดเล็ก ตามเถามีขนขึ้นปกคลุมจนทั่ว โดยเฉพาะ                 บริเวณปลายยอด ใบ         เป็นไม้ใบเดี่ยว ใบเป็นรูปไข่ ปลายใบแหลม โคนใบมนเว้าเข้าหาก้านใบทั้ง 2 ข้าง                 หรือใบเป็นรูปหัวใจ ดอก       ออกดอกเป็นดอกเดี่ยวหรืออาจจะออกเป็นกลุ่ม ๆ หนึ่ง ๆ จะมีประมาณ 5 ดอก รูปทรง                 ของดอกจะคล้ายกับแตร หรือคล้ายดอกผักบุ้ง มีขนาดเล็กและมีความยาวประมาณ 3                 นิ้ว ดอกมีสีต่าง ๆ กัน เช่น สีม่วงอมน้ำเงิน หรือ สีม่วงปนขาว สีขาว สีแดง สีฟ้า สีชมพู ฤดูกาลออกดอก  ออกดอกตลอดปี การปลุก มอร์นิ่งกลอรี่เหมาะที่ปลูกริมรั้ว หรือปลูกเป็นซุ้มประตู เพื่อให้เถาได้เลื้อยพาดไปตามริมรั้ว หรือตามซุ้มประตูได้ การปลูกให้นำกิ่งที่ได้จากการปักชำหรือต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด

ชื่อสามัญ Bougainvillea ชื่อวิทยาศาสตร์ Bougainvillea spp. ตระกูล NYCTAGINACEAEถิ่นกำเนิด บราซิล พันธุ์เฟื่องฟ้าที่ปลูกเป็นไม้มงคล 1. พันธุ์ดอกสีแดง ได้แก่ แดงจินดา แดงรัตนา แดงบานเย็น    ตรุษจีนด่าง สาวิตรี กฤษณา2. พันธุ์ดอสีขาว ได้แก่ ทัศมาลีดอกขาว ขาวน้ำผึ้ง สุมาลี สุวรรณี3. พันธุ์ดอสีชมพู ได้แก่ ชมพูจินดา ชมพูทิพย์ ชมพูนุช4. พันธุ์ดอกสีม่วง ได้แก่ ม่วงประเสริฐศรี พรสุมาลี ม่วงกฤษณา      ทัศมาลี5. พันธุ์ดอกสีส้ม ได้แก่ สุมาลีสีทอง6. พันธุ์ดอกสีเหลือง ได้แก่ เหลืองอรทัย ลักษณะทั่วไป เฟื่องฟ้าเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางประเภทเถาเลื้อย ลำต้นมีความยาวประมาณ 1-10 เมตร มีลำเถาแข็งแรงเลื้อยไปได้ไกล ผิวลำต้นสีเท่าหรือสีน้ำตาลลำต้นมีหนามคมแหลมยาวประมาณ0.51เซนติเมตรติดอยู่เป็นระยะๆลักษณะของทรงพุ่มสามารถตัดแต่ง และบังคับทิศทางการเจริญเติบโตได้ใบเป็นใบเดี่ยวแตกตามเถาลักษณะรูปใข่ปลายใบแหลมโคนใบมนขอบใบเรียบพื้นใบเรียสีเขียว ขนาดใบกว้าง 2 – 4 เซนติเมตร ยาวประมาณ

ชื่อวิทยาศาสตร์      Jasminum adenophyllum., Wall ตระกูล                   OLEACEAE ชื่อสามัญ                Scented star jasmine, Climbing jasmine. ลักษณะทั่วไป ต้น        มะลิวัลย์เป็นไม้เถาเลื้อย เนื้อแข็ง ลำต้นหรือเถามีขนาดเล็ก กลม ผิวเกลี้ยง เถาส่วนที่อ่อน                เป็นสีเขียว ส่วนเถาที่แก่แล้วจะเป็นสีน้ำตาลอ่อน และสามารถเลื้อยพันต้นไม้อื่นไปได้ไกล ใบ         ใบมะลิวัลย์จะแตกออกเป็นคู่เรียงกันไปตามข้อต้น ใบยาวประมาณ 5 เซนติเมตร ใบเป็นสี                 เขียวอมเหลือง ลักษณะใบบางแต่แข็ง ใบเป็นรูปมนรีปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ไม่มีจัก ดอก      ออกดอกเป็นช่อตามข้อต้น ดอกมีสีขาว ก้านดอกสีน้ำตาลอ่อน มีความยาวประมาณ 3 เซนติ                เมตร ลักษณะของดอกจะคล้ายกับดอกมะลิลาดอกช่อหนึ่ง ๆ จะมีดอก 2-6 ดอก กลีบดอกเรียว                ยาวมี 7 กลีบ มะลิวัลย์เป็นพันธุ์ไม้ที่ออกดอกดก เวลาออกดอกจะดูขาวไปทั้งต้น ดอกมีกลิ่น                หอมแรง และจะส่งกลิ่นหอมไปได้ในระยะไกล ๆ ฤดูกาลออกดอก มะลิวัลย์จะออกดอกเป็นระยะตลอดปี

ชื่อวิทยาศาสตร์    Jasminum multiflorum (Burman F.) Andrews. ตระกูล                 OLEACEAE ชื่อสามัญ         ฺ    The Star Jasmine. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ต้น        เป็นไม้เถาเลื้อย ลักษณะของเถาจะกลมเกลี้ยง สีเขียวสด เมื่อเถาแก่จะเป็นสีน้ำตาล                ส่วนยอดอ่อนของเถาจะมีขนนุ่มขึ้นปกคลุมเล็กน้อย ใบ        ใบเป็นไม้ใบเดี่ยวออกใบตามข้อต้น เรียงเป็นคู่ตรงข้ามกัน ใบรูปไข่ ปลายใบแหลม                โคนใบมน และเว้าเล็กน้อย ขอบใบเรียบหรือบ้างก็อาจจะเป็นคลื่อนเล็กน้อย ก้านใบ               สีเขียว กลม และสั้น  ดอก      ออกดอกเป็นช่อตรงส่วนยอดและตามง่ามใบ โคนช่อจะมีขนสีเทาลักษณะนุ่มขึ้นอยู่เต็ม                ดอกมีสีขาวสะอาดเหมือนดอกมะลิ ดอกช่อหนึ่ง ๆ จะบานเกือบพร้อมกันทั้งช่อ และจะบาน                ทนอยู่ได้นานหลายวัน กลีบดอกเป็นรูปขอบขนาน ดอกหนึ่ง ๆ จะมีประมาณ 9 กลีบ ดอก                มีกลิ่นหอมแรงและจะหอมตลอดทั้งกลางวันและกลางคือ ฤดูกาลออกดอก   ออกดอกตลอดปีโดยเฉพาะในช่วงฤดูหนาว การปลูก การปลูกมลุลีก็ทำเช่นเดียวกันกับการปลูกมะลิโดยทั่ว ๆ ไป โดยการนำกิ่งที่ได้จากการตอนหรือการปักชำ มาปลูกลงดิน โดยให้ขุดหลุมปลูกขนาด 1×1 ฟุต หรือมากกว่านี้เล็กน้อย แล้วรองก้นหลุมต้วยปุ่ยพืชสด

ชื่อวิทยาศาสตร์  Thumbergia Laurifolia Linn. ตระกูล                ACANTHACEAE ชื่อสามัญ             Babbler’s Bill Leaf. ลักษณะทั่วไป  ต้น       เป็นไม้เถาเลื้อยลำต้นหรือเถามีเนื้อแข็ง เถามีสีเขียวสดหรือสีเขียวเข้ม เลื้อยพาดไปตามกำแพง                รั้ว แล้วจะทิ้งตัวห้อยเป็นระย้าลงสู่เบื้องล่าง  ใบ        รางจืดเป็นไม้ใบเดี่ยว ใบออกตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ ใบรูปขอบขนานหรือรูปไข่เรียวยาว ปลายใบ                 เรียวแหลมเป็นติ่ง โคนใบเป็นรูปหัวใจ ขอบใบเรียบ หรืออาจจะเป็นหยักเล็กน้อย ใบเกลี้ยงไม่                 มีขน และใบที่อยู่ล่าง ๆ ก็มักจะใหญ่กว่าใบที่อยู่ถัดขึ้นไป ดอก       ออกดอกเป็นช่อห้อยลงมาตามซอกใบ หรือตามข้อของลำต้น ช่อดอกหนึ่ง ๆ จะมีดอกประมาณ 3-4                 ดอก มีใบประดับสีขาวประด้วยสีแดงหุ้มดอกอยู่ มีกลีบดอกขนาดใหญ่ 5 กลีบ เป็นรูปฐาน ส่วน                 ดอกเป็นรูปแตร ดอกมีสีม่วงอ่อน สีฟ้า หรือสีขาว ภายในดอกมีเกสรตัวผู้อยู่ 4 อัน ฤดูกาลออกดอก    รางจืดจะออกดอกช่วง เดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม การปลูก ปลูกโดยให้นำเอากิ่งที่ได้จากการปักชำ การตอน หรือต้นกล้าที่ได้จากการเพาะเมล็ด มาปลูกลงดินโดยให้ขุดหลุมปลูกมีความกว้างลึกประมาณ